Uit de categorie kerstening, vandaag het Judasoor. 

In het Nederlands heet deze zwam Judasoor (Hirneola auricula-judae). En naar de opgetekende verhalen wordt dat verklaard door het groeien van de zwam op de Vlier (Sambucus nigra). Volgens de verhalen zou de bijbelse Judas zich in deze boom hebben opgehangen na het verraad van Jezus. Vervolgens groeiden er uit de Vlier allemaal oren. Mooie praatjes! Dat wel maar aan bewijs daarvoor ontbreekt het. 

En die verhalen zijn over meer West-Europese landen verspreid. In de Flora Batava (van rond 1881) valt de te lezen dat deze zwam in Europa onder verschillende namen bekend stond. In het Hoogduits sprak men van Judasohr of Hollunderschwamm. En in het Engels van Jew's ear. Hollunder is de Duitse benaming voor vlier.

Die Duitse naam doet eigenlijk meer recht aan de zwam. De toevoeging oor is overigens ook terecht. Ze lijken er sprekend op en je kan er kinderen goed mee voor de gek houden. 

Oudere bronnen over deze zwam kan ik niet vinden maar over de Vlier is genoeg te vinden. De Vlier is in onze streken van oudsher met magie omgeven. Het sprookje van vrouw Holle, beschikking over leven en dood; men dichtte de boom van alles toe. Het groeien van oren op het hout zal daar ongetwijfeld een positieve bijdrage aan hebben geleverd. Die magie, die paste niet in de Christelijke traditie, daar moest natuurlijk wat aan gedaan worden en vandaar Judasoor. 

tekst en foto: Dirk Muller

 

 

Een door de tweede wereldoorlog beschadigd kasteel en een kasteelbos in Nederhemert-zuid. Hoe kan je daar nog iets van maken? 'Een goed idee', moet de familie Van Wassenaer gedacht hebben in de jaren 50 van de vorige eeuw. We maken er een stinzenplantenkwekerij van. Met het planten van sneeuwklokjes en winterakonieten werd een begin gemaakt. Het kasteelbos werd een kwekerij.
Al waren de bosomstandigheden goed voor deze 'industrie', de prijzen vielen tegen. In 1957 werd het kasteel en bos verkocht aan de Nederlandse staat. Zo kwam het gebied in beheer bij Staatsbosbeheer. Die liet het zoals het was. In 1961 nam Geldersch landschap en Geldersche kasteelen het kasteel in erfpacht. Het omliggende bos bleef bij Staatsbosbeheer. En die liet het weer lange tijd zoals het was. Enkele bomen werden een een aantal jaren geleden gekapt maar verder gebeurde er niets. Sinds kort is het bos overgegaan van Staatsbosbeheer naar een particuliere eigenaar. En vooralsnog is het enige wat er veranderd is, de bordjes bij de wandelpaden. De eigenaren wisselden maar de sneeuwklokjes en winterakonieten bleven en vermenigvuldigden.
En zo is het nu. De winterakonieten en sneeuwklokjes groeien en bloeien en vormen iedere winter, tot in het vroege voorjaar, tapijten van gele en witte bloemen. Het lijkt wel een kwekerij. En laten we hopen dat dat nog lange tijd zo zal blijven!
 
Tekst en foto's: Dirk Muller
 
 

Brabants dagblad ma. 21 jan '19

 klik op het artikel voor een grotere weergave

 

foto: Kees Plomp

In samenwerking met de Gemeente Zaltbommel, zijn door de Natuurwacht Bommelerwaard twee nieuwe infoborden gerealiseerd voor De Kloosterwiel. Zaterdag 24 november zijn de infoborden door twee vrijwilligers van de Natuurwacht en  Wethouder Gijs van Leeuwen, onthuld. Voor wie De Kloosterwiel een warm hart toedraagt wellicht leuk om even naar de nieuwe borden te gaan kijken.