.jpg)
Excursie werkgroep wandelingen Natuurwacht Bommelerwaard – zondag 29 januari 2023
Een groot gezelschap van 13 personen verzamelde zich op de parkeerplaats bij Munnikenland – de
nieuwe natuur ten oosten van Slot Loevestein, waar agrariërs in 2016 plaats voor moesten maken.
Het gezelschap bestond uit Dirk (de organisator), Tom, Harry, Mieke, Arnout en Aukje, Chantal en
Niels, Henk en Margot, Richard en Gea (zij kwamen eens kijken, geïnspireerd door de lezing van Ton
van Balken) en Jenny.
Voor een beter klimaat gingen er zoveel mogelijk mensen samen met de auto vanaf de Beersteeg in
Zaltbommel naar het startpunt.
Direct werden de eerst gearriveerden, Chantal en Niels, getrakteerd op een fraaie slechtvalk op het
industriegebouw. Het was droog en vroor niet, maar de wind was ijzig koud. Na zo’n 20 meter
gelopen te hebben, zagen we al grote hoeveelheden slobeenden en pijlstaarten in de plassen in de
uiterwaarden. Ook natuurlijk enkele knobbelzwanen en de nodige meerkoeten. Naar de “gewone”
wilde eend moesten we wat langer zoeken. Tussen de slobeenden en pijlstaarten bevonden zich ook
enkele bergeenden, de nodige krakeenden en hier en daar een kuifeenden stelletje. En er zat een
prachtige verrassing tussen: een (vermoedelijk) stelletje nonnetjes! In ieder geval een prachtig
volwassen mannetje, wit, met fijne zwarte tekening als een Japans schilderij en een soortgenoot met
wat meer grijs: dit zou een jong mannetje kunnen zijn of een vrouwtje.
Nu is het ook zaak om af en toe de lucht af te speuren: we zagen een vrouwtje bruine kiekendief,
best bijzonder in de winter. En een buizerd en torenvalk. In het water zaten ook groepjes grauwe
gans. Heel fijn, dat Niels de telescoop mee had: het is wat meer gesjouw, maar dan zie je alles veel
beter.
We hebben lang en verlangend de rietkraag afgespeurd op zoek naar de roerdomp, maar deze liet
zich dit keer niet horen en ook niet spotten.
Een stukje verderop hoorden en zagen we een vlucht wintertalingen vliegen en in het water landen,
een schitterend gezicht. Arnout opperde om toch ook de zwarte kraai wel in de telling mee te nemen
– niet zo zeldzaam of spectaculair, maar iedere vogel telt mee! Zo ook de koolmezen, pimpelmezen
en staartmezen in de struiken rondom de plassen; en natuurlijk de spreeuw en de merel. Toch
opletten geblazen: wat je op het eerste gezicht voor een merel aanziet, kan zomaar een kramsvogel
zijn. Wel in z’n eentje – toch apart, want meestal zie je deze vogel in grote groepen.
Traditiegetrouw werden we halverwege getrakteerd op heerlijke hopjes van Harry en even later
deelde Dirk speculaasjes met amandelschaafsel uit. Op onze vogelspeurtochten is het het hele jaar
door (sinterklaas)feest…
Welke vogels zagen we nog meer? In ieder geval in een poel iets verderop een grote groep Canadese
ganzen. Het lijkt wel of vogels strikt gescheiden willen foerageren: pijlstaarten bij pijlstaarten,
Canadese ganzen bij Canadese ganzen enzovoort. Het witte silhouet van de grote zilverreiger was
hier en daar ook te zien in de verte. En nóg iets verder weg een blauwe reiger.
Het hoogtepunt vormde toch wel het “intermezzo”, verzorgd door de spectaculaire vlucht van de
zeearend, die door een buizerd werd opgejaagd. Al snel ging deze vlakbij ons bovenin een boom
zitten: geweldig goed te zien door de telescoop! Daar zat de arend zeker 15 minuten; geen haast om
verder te vliegen. Tom maakte een mooie foto met z’n telefoon via de telescoop – dat vereist wel
enige handigheid.
In een boom zat een nijlgans op de uitkijk.
Wat zagen we verder? Ook nog een blauwe kiekendief, een vlucht kieviten die qua gedrag best veel
leken op een vlucht spreeuwen. Een winterkoninkje, tafeleenden, smienten, een waterhoentje. O ja:
in een van de plassen dobberde ook nog een zogenaamde parkeend: een lichtbruine eend afkomstig
van kweekexemplaren.
En als toetje, voor de anderen die hem nog niet hadden gezien: het mannetje slechtvalk op de punt
van het industriegebouw.
Puttend uit mijn herinnering kan ik niet alle 39 soorten opsommen die Tom genoteerd heeft, maar
het waren er veel! De meeuwen vind ik sowieso lastig uit elkaar te houden, maar volgens Dirk
hebben we in ieder geval een zilvermeeuw en een kokmeeuw gezien.
Harry lardeerde de excursie ook met melige moppen, zoals deze: als je in de buurt van Slot
Loevestein komt, zie je niet alleen het nonnetje maar ook het ka-nonnetje.
Al met al een zeer geslaagde ochtend! Veel dank aan Dirk Muller en de weergoden.