Het is wel een beetje vochtig-koud, maar droog als Dirk en Mieke als eersten ruim op tijd bij het Wellse Veerhuis aankomen. Even later sluit Jan-Willem zich bij hen aan, evenals Niels en Chantal. Tot slot rijdt moeder Wieteke met haar zoon Manne, onze jongste vogelspotter, de parkeerplaats op.
We zijn ons bij aanvang van de wandeling nog niet bewust van wat er allemaal op ons pad zal komen! Manne maakt ons alvast lekker met de mooiste vogelsoorten, die hij gisteren nog gezien had, zoals goudplevier en zomertaling. De honden van Wieteke moeten aan de lijn blijven; dat valt voor de kleinste niet mee.
Iets na tienen gaan we op pad. Vanaf de parkeerplaats zien we al een ooievaar langskomen, met mogelijk een kikker in zijn bek. Verderop zit een aalscholver op een paaltje – deze zal er na ruim drie uur wandelen nog steeds zitten! Of was het misschien tóch een ander exemplaar en is het gewoon een hele prettige plek om te zitten? Een koolmees en een heggenmus zitten in de struiken rond de parkeerplaats. Verderop in de omgeploegde akker zien we zwarte kraaien, maar ook een vlucht groenlingen en een hele grote groep holenduiven. Op en rond de Maas zijn kokmeeuwen, een fuut, grauwe ganzen, een fuut en een nijlgans te vinden. Dan vliegen er wat bergeenden langs – prachtig, die kleuren! – en op de oever aan de overkant zitten kolganzen en brandganzen.
In het struikgewas klinkt het doordringende lied van de winterkoning; vinken foerageren op de akker. Scholeksters laten van zich horen en laten zich ook zien! Af en toe maken Dirk en Chantal, samen met Manne, uitstapjes naar de planten. Maar eigenlijk moeten we daar niet al te veel bij stil staan, want de route is 11 kilometer lang en het idee is toch om rond 13 uur weer terug te zijn. Voordat we de Bergse Maasdijk oversteken richting Afgedamde Maas zien we een fraaie buizerd in de boom zitten.
Rechts van de parkeerplaats bij de Afgedamde Maas duiken Chantal en Niels op de vegetatie – er staat in ieder geval een Judaspenning. Vast uitgezaaid via gedumpt tuinafval, denkt Dirk. We vervolgen onze route en zien een roodborstje en een boomkruiper. De kieviten zijn ook al actief – soms proberen ze ons door schijnaanvallen van hun nest weg te krijgen. De achterhoede, bestaande uit Niels, Chantal en Mieke, ziet meerkoeten, krakeenden in het weiland en een aantal wilde eenden in het water. Ook scheert er als een soort kleine straaljager een ijsvogeltje over het water. Een statige grote zilverreiger vliegt langs – met de kenmerkende naar achteren uitgestrekte poten. Tussen de struiken horen we het gekwetter van de staartmezen; even later zijn ze te zien. Ondertussen sluipt een haas voorzichtig parallel aan onze groep door de struiken. Dan steken we een weiland door, weer terug naar de Bergse Maasdijk en staan eerst bij een boerderij stil bij de mussen op het dak en onder de zonnepanelen; daar laat een koppel Turkse tortelduiven zich ook bewonderen. Een vlucht vogels blijken postduiven te zijn; we wachten nog op de eerste spreeuwen op onze tocht.
En dan… een enorme V-vormige vlucht van KRAANVOGELS!!!!!! Ruim 10 – 12 stuks. Deze wordt gevolgd door nóg een groep kraanvogels, ditmaal een dubbel zo groot aantal. En tot slot volgt een derde vlucht, weer net zo klein als de eerste groep. In het totaal schatten we, dat we 50 kraanvogels hebben zien overvliegen: wat een adembenemend schouwspel! Ze vliegen snel oostwaarts en zijn binnen 5 minuten uit ons blikveld verdwenen.
Alsof dit nog niet genoeg was, ontwaren we een tweetal steenuilen in een kale boom bij een huis iets verderop. Het jongere exemplaar vliegt al vrij snel op; de grotere steenuil laat zich geduldig van alle kanten fotograferen. Dirk besluit dat we nodig een heerlijk speculaasje moeten eten, na het zien van zoveel moois… Een stukje verderop zien we dan de spreeuwen en ook wat kauwtjes. In de verte stijgt een koppel knobbelzwanen op: een statige, trage vlucht.
In de sloot langs onze ingekorte route (geen 11 maar 6,5 kilometer) zit een waterhoentje. Verderop lijken we lijsters te zien, hoog in de boom. Maar dat blijken bij nader inzien koperwieken te zijn! Het kan niet op vandaag.
Een specht vliegt van de ene naar de andere boom: we houden het maar op een grote bonte specht – maar hij laat zich niet zien. Ook horen we het kenmerkende gelach van de groene specht: deze mag op basis van het geluid ook op Waarneming.nl worden gezet.
In een smal stukje bos naast een weiland horen Dirk en Mieke nogal vreemde vogels, maar er is totaal geen vogel te bekennen. Het lijkt het meest op een kolonie kraaiachtigen, roeken ofzo. We besluiten op onderzoek te gaan. Wat blijkt? Een boer heeft een soort geluidsinstallatie in de struiken geplaatst, waar deze krassende geluiden uitkomen. Dirk vermoedt dat hiermee ganzen moeten worden afgeschrikt, zodat ze het aangrenzende weiland niet kaalvreten. Een bijzondere vondst!
Maar waar blijven de “gewone” soorten toch? De merel? De pimpelmees? Gelukkig: de merel laten zich eerst horen en dan ook zien. En vlakbij het Slot Well zitten pimpelmezen in de bomen. En ook – tot grote vreugde van Manne – een hele kolonie roeken: deze soort is voor hem nieuw, evenals de kramsvogels en de kraanvogels. De kramsvogels zaten in het veld bij de kieviten – achterin scharrelde een fazantenhaan.
De tjiftjaf heeft het hoogste woord: iedere vogel is duidelijk bezig met het voorjaar: een geschikte partner zien te krijgen en het erf verdedigen. We hebben op het laatste stuk van de wandeling ook nog een torenvalk gezien. Bij het bijenhotel in Well zitten al veel rosse metselbijen en onderweg liet een enkele aardhommel zich zien.
Dirk wordt helemaal blij bij het zien van prachtige tongvarens, die onder een rooster bij de voordeur groeien. En dan zijn we best netjes op tijd weer bij de auto’s. In de zon glanst de goudhaan… dat wil zeggen de gouden haan op de toren van de Hervormde kerk.
Het is al met al een vogelsafari met een gouden randje geworden: 52 vogelsoorten, waaronder die imposante vluchten kraanvogel. Een schitterende route langs de rivier en door kleine bosschages – het coulisselandschap - en mooi, droog weer.
Kraanvogels
Steenuil
Bijzondere vondst